Aytepe – Soğukpınar (Kocaeli) Doğa Yürüyüşü
Aytepe – Soğukpınar (Kocaeli) Doğa Yürüyüşü
Ocak ayının ortalarına doğru rotayı; Aytepe Soğukpınar Kocaeli Doğa Yürüyüşü parolasıyla ilerliyoruz. Meteorolojiden alınan bilgilere göre de yağışın olmaması bizi daha da heveslendiriyor. Sabah erken saatlerde yola çıkıyoruz ve hafif uyuklayarak karların yoğun olduğu bölgelere ulaşıyoruz ama ne yoğunluk.
Etrafa bakınca sanki bir yılın karı buraya yağmış gibi hissediyorum ya da yağan karlar burada hiç erimiyor diyorum kendi kendime. Bir de hava soğuk olunca yerler deyim yerindeyse jilet gibi kayıyor. Hatta bir ara, araca zincir takılmadığından dolayı kayma tehlikesi dahi yaşıyoruz neyse ki zincir ile bu işi çözüyoruz. Lastik falan hak getire varsa yoksa zincir.
Yürüyüşe başlamadan bölgede isim yapmış bir çay ocağına uğruyoruz. Konum itibariyle doğa tutkunlarının uğrak yeri. Isınıyoruz, çayımızı içip bir şeyler atıştırıyoruz ve yürüyüşe başlıyoruz.
Bu havada sobanın etrafında oturmak bambaşka. Özellikle doğalgaz bulunan radyatörlü evlerde yaşıyorsanız tam bir nostalji oluyor.
Karda yürümek pek yaman
Çay ocağından yukarıya doğru baktığımda hiç de kolay bir yürüyüş olmayacağı kendini belli ediyor. Belki mesafe uzun değil ama kar yeteri kadar engel. Aytepe Soğukpınar Kocaeli Doğa Yürüyüşü efor sarf etmeniz gereken parkurlardan.
Ürkütücü bir manzara gibi gelebilir bu şartlarda yürümek ama doğanın her hali başka güzel. Havada şansımıza aydınlık olunca bize bol bol yürümek düşüyor. Manzara kartpostallardaki gibi harika.
Arada yorulduğumuzu hissedip dinlenmeye çalışıyoruz ama dinlenme molaları da tamamen eğlenceye dönüşüyor. Tepelerden aşağı kayıyoruz, kar topu oynuyoruz. Şehirde bu denli karı sanırım başka bir şekilde göremezsiniz ya da yağsa da ertesi gün yok olur. Burada yağan kar alt kısımda tabaka tutmuş ayağınızla bile ezemiyorsunuz.
Yerleşim yerlerinden uzaklaşınca kar kalınlığı daha çok artıyor ve kara bizden önce ayak basan olmadığı için yürümek güçleşiyor. Burada sanırım görev bana ve birkaç arkadaşa düşüyor. İz açmak için önden gidiyorum ama enerjimi kara teslim ediyorum desem yeridir. Belime kadar olan karların arasında yürümek gerçekten çok zor. Adım atmak bir ölüm. Saplandığım dahi oluyor ve boğazımın acıdığını hissediyorum zamanla.
Kısa bir mangal molası
Bunca zahmetten sonra ödül olması gerekmez mi? Piknik yeri olarak işletilen bir mekana gidiyoruz tabi kardan görünmeyecek halde.
Mekanı incelemeye pek fırsatım olmuyor çünkü biraz ilerleyince yanan şömineyi görüyorum. Odunlar köz halinde ve hafif bir et kokusu geliyor burnuma. Şu saatten sonra buzları çözmenin ve yemek yemenin vakti. Menüye sonradan mantar ve patates de ilave ediliyor. Tatları o kadar güzel ki havadan mıdır bilmem; yedikçe yiyesiniz geliyor ama ne yazık ki sınırlı sayıda ve herkesin yemesi gerek.
Sıcağa yaklaştığımda üzerimden buharlar çıkıyor ve buzlarım çözülüyor rahatlıyorum. Hatta bir uyku hali geliyor ki ne siz sorun ne ben söyleyeyim.
Bir dipnot söylemeden edemeyeceğim. Yürüyüş rotalarına en çok önemi veren belediye sanırım Kocaeli Belediyesi’dir. Web sitelerinde de yürüyüş rotaları ile ilgili bilgilendirme mevcut. Doğada bir çok alanda tabelalar çöp kutuları bulunuyor. Hassas davranmak güzeldir.
Aytepe Soğukpınar Kocaeli Doğa Yürüyüşü için dönüş zamanı. Biraz yokuşlu olsa da harika manzaralar eşliğinde yürüyoruz. Başlangıç noktamıza farklı bir rota izleyerek geri dönüyoruz. Çaylarımızı yudumlayıp ve eve doğru yola koyuluyoruz.
Recommended Posts
İstanbul’a Yakın En İyi Kamp Alanları
Nisan 06, 2018
Yedigöller Milli Parkı Nerede, Nasıl Gidilir ve Ne Yapılır?
Eylül 27, 2017